Achterstallig onderhoud in het Bieslandse bos: “Tot aan je knieën in brandnetels”
Staatsbosbeheer loopt in het Bieslandse Bos tussen Delft en Pijnacker flink achter met het natuurbeheer. Ook in het Balijbos bij Zoetermeer ervaren bezoekers overlast van overgroeide paden. Dat komt doordat Staatsbosbeheer het al jaren moet doen met te weinig geld voor het onderhoud van recreatiegebieden. Dat geldtekort wordt nu nijpend.
"Dit wil je eigenlijk niet", zucht boswachter Evelien Olyslagers. Ze wijst naar een rij overwoekerde jonge bomen in het Bieslandse Bos bij Delft. Bramenstruiken hebben de bomen volledig in hun greep. "Die bomen hebben ruimte nodig, dus dat doet zeer."
Het wandelpad is kortgeleden weer begaanbaar gemaakt. "Het was helemaal dichtgegroeid. Bezoekers moesten zich tussen de bramen en brandnetels door wurmen. We kregen er veel klachten over en hebben het toen vrijgemaakt."
Twaalf jaar geleden stopte het Rijk met de financiering van recreatiegebieden om de stad. In onze regio gaat het om ongeveer 1400 hectare, zoals het Bieslandse Bos, het Balijbos en een gebied in Midden-Delfland.
Staatsbosbeheer is eigenaar van de gebieden en verantwoordelijk voor het beheer. In 2020 klopte de natuurorganisatie bij de provincie Zuid-Holland aan, omdat het niet langer lukte de gebieden te onderhouden. Het geld was op.
Te smal ruiterpad
De provincie stelt sindsdien jaarlijks een bedrag beschikbaar, maar dat is niet zoveel als het Rijk ooit bijdroeg. Kortom, Staatsbosbeheer moet het al jaren met minder geld doen en dat wordt nu zichtbaar.
"Je ziet dit ruiterpad eigenlijk niet meer liggen", zegt boswachter Evelien, terwijl ze naar een kaal stukje gras naast het fietspad wijst. "Er groeit gras doorheen en het is veel te smal. Dus gaan ruiters op het fietspad rijden en dat wil je eigenlijk niet."
Wandelaars klagen
Steeds meer wandelaars klagen bij Staatsbosbeheer over het achterstallig onderhoud. Om uit te leggen waarom er minimaal onderhoud plaatsvindt, heeft Staatsbosbeheer bordjes neergezet in de recreatiegebieden.
"Ik erger me er echt aan," zegt Corinne Kassels. Ze woont vlakbij het Bieslandse Bos en loopt er dagelijks met haar hond. "Op sommige plekken loop je tot aan je knieën in de brandnetels. Geen pretje met een korte broek aan."
Hulp van vrijwilligers
Staatsbosbeheer probeert er met hulp van vrijwilligers nog iets van te maken. "Dat is natuurlijk lief, maar geen oplossing", zucht Kassels. Daar is boswachter Evelien het mee eens. "Dat soort hulp is fijn, maar voor de lange termijn is meer geld nodig. Het zit niet alleen in extra handjes."
De provincie Zuid-Holland is in gesprek met Staatsbosbeheer over een oplossing voor de financiële problemen. "We snappen natuurlijk wel dat Staatsbosbeheer inkomsten mist."
"We hebben dit eerder ook bij het Rijk aangegeven. We kunnen niet het hele gat dichten, wel kunnen we bijspringen. Wettelijk gezien is dat niet onze taak, dus we doen als Zuid-Holland al flink veel meer dan je zou mogen verwachten."
Afsluiten is rampscenario
"We zijn wel aan het kijken naar andere mogelijkheden en daar wordt ook onderzoek naar gedaan", vertelt boswachter Evelien. Afsluiten van gebieden is het rampscenario, daar wil Staatsbosbeheer alleen aan als het echt niet anders kan.
Wandelaar Corinne wil daar niet aan denken. "Mijn irritatie is groot en ook mijn verbazing. Het is zonde, er ligt hier een prachtig gebied. Daar moeten we met zijn allen iets goeds en moois van maken in het dichtstbevolkte stuk van Nederland."
Bron: Omroep West
