Architectuur en kunst bij RADIUS

In de ondergrondse ruimte van kunstcentrum RADIUS wordt op zaterdag 31 augustus een tentoonstelling geopend die architectuur- en kunstliefhebbers samenbrengt. Ter ere van het 25-jarige jubileum van het Delftse architectenbureau DP6 presenteert filmmaker Onur Can Tepe de tentoonstelling ‘DP6 25. REFLECTIES’, waarin het architectonische werk van DP6 op een bijzondere manier tot leven komt.

Bij binnenkomst in tentoonstellingsruimte word je direct meegenomen in een wereld waar architectuur niet alleen gezien, maar ook gevoeld en beleefd wordt. Drie immersieve video-installaties, zorgvuldig samengesteld door Tepe, vormen het hart van de expositie. Deze installaties laten je ervaren waarom architectuur veel meer is dan alleen bouwkunst; het is een ruimte die uitnodigt tot verbinding, een plaats waar de mens centraal staat.

Creativiteit en architectuur

De tentoonstelling draait om verschillende iconische projecten van DP6, die elk op hun eigen manier een verhaal vertellen. Een brug die niet alleen een fysieke oversteek mogelijk maakt, maar ook symbolisch mensen verbindt. Een filmhuis waar de magie van cinema wordt versterkt door de bijzondere ruimtelijke beleving. Een middelbare school die de leeromgeving transformeert tot een plek waar ontmoeting en inspiratie centraal staan. Ook een sociaal woningbouwcomplex, waarin het menselijke aspect voorop staat en een kunstcentrum waar creativiteit en architectuur hand in hand gaan, zijn onderdeel van deze tentoonstelling. Tot slot worden de verhalen van een tentoonstellingspaviljoen en twee zorgvuldig ontworpen villa’s verteld, waar de bewoners en bezoekers een diepgaande relatie aangaan met hun omgeving.

Film en architectuur

Onur Can Tepe heeft voor deze tentoonstelling een bijzondere benadering gekozen. Hij bracht een volledige dag door in elk van de gebouwen, samen met hun gebruikers, om zo de rituelen en dagelijkse cycli te observeren. In zijn video-installaties probeert hij vast te leggen hoe deze gebouwen ons dagelijks leven beïnvloeden, hoe ze ons laten bewegen, onze blik sturen, en ruimtes creëren waar we samenkomen. Het resultaat is een reeks krachtige beelden die de grens tussen film en architectuur laten vervagen, en die laten zien hoe de gebouwde omgeving niet alleen een fysieke ruimte is, maar een levend kader dat door de mensen die erin verblijven wordt ingevuld.