Delftse Dribbels: Degradatie-drama voor DHC en Concordia; Wippolder wint

Op sportpark Het Centrum van RKDEO (want neutraal terrein) was de spanning vooraf voelbaar: de verliezer van het duel zou moeten afdalen naar de 4e klasse. Na de openingsfase, waarin het spel op en neer golfde, kreeg Concordia steeds meer grip op de wedstrijd. Dit leverde wel kansen op (Kai de Vroege schot buitenkant paal, Dennis Gelpke schot voorlangs), maar nog geen doelpunten. De goal viel alsnog toen Rens Sandell na een mooie individuele actie werd gevloerd in het strafschopgebied en hij vervolgens zelf de gegeven penalty beheerst binnen schoof: 0-1. Met deze voorsprong en in de wetenschap dat de wedstrijd onder controle was, gingen de Delftenaren met een gerust hart de pauze in. Dat veranderde direct na de onderbreking, aangezien er bij Laakkwartier het besef was doorgedrongen dat er een tandje bijgeschakeld moest worden. De Haagse ploeg begon fel, wat al na een paar minuten resulteerde in de 1-1 van de lange Justin Willems, die een voorzet vanaf de rechterkant fraai inkopte. Laakkwartier bleef in die fase de gevaarlijkere ploeg, tot Concordia zich rond de 70e minuut weer enigszins herpakte. Gescoord werd er niet meer, zodat de verlenging uitkomst moest bieden. Hierin leek aanvankelijk alles de kant van Concordia op te vallen, toen eerst Laakkwartier na een rode kaart met 10 man verder moest en even later Rens Sandell voor de tweede keer deze middag mocht aanleggen vanaf de 11-meterstip. Deze keer vond de behendige linkerspits echter doelman Arslan op zijn weg. De ploeg van Wesley Zandstra bleef met de man-meer-situatie sterker, maar uit één van de spaarzame Haagse uitvallen beging doelman Jeffrey Vonk een discutabele overtreding op de doorgebroken Timon Nunes met wederom een strafschop tot gevolg. Carston Martijn velde namens de Hagenaars het vonnis (2-1) en wat Concordia ook in de slotfase probeerde, het kon de nederlaag en daarmee de degradatie niet meer voorkomen. 

Op het terrein van TOGB, het strijdtoneel voor deze finale in de nacompetitie, werd DHC in de beginfase overrompeld door Rhoon, dat gesteund door een fanatieke aanhang al snel op een 2-0 voorsprong kwam door doelpunten van Ramon Salaz en Mitch Fransen. Het tij leek te kunnen keren voor de Delftse formatie, toen Jelle Pearson nog voor de pauze de aansluitingstreffer liet aantekenen en Rhoon na een rode kaart voor Salaz de wedstrijd met 10 man moest vervolgen. In de tweede helft drong DHC wel aan, maar wist het de overtal-situatie niet uit te buiten. De ploeg uit Rhoon hield stand, trok zodoende de 2-1 voorsprong over de streep en promoveert hierdoor naar de 2e klasse. Voor DHC rest niets anders dan de wonden te likken en zich na twee degradaties op rij volgend jaar in de 3e klasse weer op te richten.  

In de herkansingsronde om een plaats in de 4e divisie kwam Wippolder een stuk beter voor de dag dan in de laatst gespeelde (verloren) wedstrijd tegen Valkenswaard. Al na 20 minuten had de ploeg een 2-0 voorsprong te pakken door doelpunten van Berto de Vree en Daley Uithof, die de vijandelijke doelman met een prachtig schot vanaf de middellijn verschalkte. SHO stelde daar niet veel tegenover en als het al gevaarlijk dreigde te worden, stuitte het op de solide verdediging en doelman van Wippolder. Al snel in de tweede helft gooide de ploeg van Mark Moen de wedstrijd in het slot door een mooie treffer van Domenico de Vree. Hiermee was de Delftse dadendrang nog niet ten einde, want alweer Daley Uithof mocht, na een overtreding op Jasper Tetteroo, vanaf de penaltystip de 4-0 binnenschieten. SHO toonde nog wel een teken van leven door tegen te scoren (4-1), maar echt in de problemen kwam Wippolder niet meer. Dat er in de slotfase nog twee rode kaarten werden uitgedeeld (één voor een SHO-speler en de ander voor Delftenaar Luuk Dill) deed niet meer terzake. Zo mag Wippolder a.s. woensdag ten koste van DZC’68 uit Doetinchem opnieuw proberen in de finale te komen om promotie naar de 4e klasse te bewerkstelligen.  

Woensdag 19 juni Wippolder-DZC’68