Fietsroute Delft-Rotterdam: het politieke pad blijft hobbelig

Wethouder Martina Huijsmans (D66, mobiliteit) werd het vuur aan de schenen gelegd tijdens een commissievergadering van dinsdag 21 januari. Zij kreeg ingewikkelde vragen, bijvoorbeeld over de voorwaarden die er zijn om subsidie van de MRDH (Metropoolregio Rotterdam Den Haag) te krijgen voor de geplande fietsroute. Ook kwamen er vragen over rapporten, die achtergehouden zouden zijn. 

Stadspartijen Hart voor Delft en Onafhankelijk Delft maken zich in het bijzonder zorgen over dit laatste. Marcel Koelewijn licht toe dat in twee rapporten uit het verleden de nu voorgestelde fietsroute over de A13 en langs de Ackerdijkse Plassen werd afgeraden. “Het heeft er de schijn van dat deze rapporten voor de gemeenteraad zijn achtergehouden”, stelt hij.

Carla van Tricht van Onafhankelijk Delft deelt deze mening. Zij zegt tijdens de vergadering dat hier ‘politieke consequenties’ aan verbonden moeten worden. Koelewijn vindt dit ook en zegt tegen Omroep Delft te denken over een motie van wantrouwen.

De kans dat een meerderheid van de raad meegaat in zo’n motie lijkt klein. Wethouder Huijsmans legde uit dat deze rapporten gedateerd zijn — de oudste stamt uit 2013. Daarnaast ging het in deze rapporten, zo stelt Huijsmans, om andere verbindingen dan de nu voorgestelde Metropolitane Fietsroute (MFR). Deze uitleg lijkt voldoende voor de meerderheid van de raad.    

Buiten de politieke beschuldigingen komen er nog stevigere aantijgingen vanuit de Natuurgroep Ackerdijk Puur Natuur. Namens deze groep waren Floris Koumans en Jos Hogervorst, kartrekkers in het verzet tegen de MFR, aanwezig bij de vergadering. Daar herhaalden zij de stevige taal die zij eerder in brieven aan de gemeente gebruikten. Zo spraken ze onder meer over ‘subsidiefraude’.

De bewering is dat het voornaamste doel van het plan is om een fietspad ter recreatie aan te leggen, terwijl subsidie gebruikt wordt die bedoeld is voor forensenverkeer. Dit in combinatie met de suggestie dat er informatie wordt achtergehouden, leidt tot de stelling dat er iets crimineels gaande zou zijn. 

De gemeenteraadsleden wilden hier zo ver mogelijk weg van blijven. Het debat was duidelijk op scherp gezet. Maar de spanning bereikte geen kookpunt. CDA’er Gerrit Jan Valk en GroenLinkser Jeanique Romeijnders lieten na afloop weten blij te zijn dat de harde taal van Koumans en Hogervorst niet herhaald werd door raadsleden. Valk: “Er is al genoeg verharding in de politiek. En als iemand iets crimineels ziet, dan moet diegene aangifte doen.”

De harde taal van Hogervorst en Koumans komt daarentegen niet uit het niets. Beiden zijn al maanden bezig met de geplande fietsroute. Daarbij stuiten zij op allerlei mogelijke bezwaren. Zo zien zij technische moeilijkheden, omdat het pad en een bijbehorend fietsecoduct over de A13 aangelegd moeten worden in drassig gebied. Dat geplande ecoduct zou vervolgens niet geschikt zijn als oversteekplaats voor grote hoeveelheden dieren. En de kosten kunnen wat hen betreft veel lager als gekozen wordt voor een andere route.

Dit is een kleine greep uit de genoemde bezwaren. Waar de stevigste aantijgingen geen bijval krijgen in de gemeenteraad, zijn er wel degelijk politieke zorgen. Zo stellen alle oppositiepartijen dat de route wat hen betreft best anders kan. 

Maar een aanpassing van de route lijkt niet mogelijk, aldus wethouder Huijsmans. Zij legt uit dat de route is vastgelegd in een samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeente Delft, de MRDH en andere betrokken gemeenten: “Als we hier als gemeente van afwijken, ligt alles op zijn gat.” Als gemeente Delft kan er volgens haar hooguit worden bijgestuurd op zaken als de breedte van het pad. 

De bedoeling was ooit dat de fietsroute op 1 maart 2026 af zou zijn, buiten ‘complexe schakels’ als het genoemde ecoduct over de A13 en de Gelatinebrug over de Schie. Dat lijkt grotendeels onhaalbaar. 5 februari besluit een bestuurscommissie van de MRDH, waar wethouder Huijsmans in zit, over het vervolg. De planning daarvoor is onder meer een besluit te nemen 8,47 miljoen euro extra vrij te maken voor het project.

Ondertussen is het laatste woord hierover niet gezegd. Koumans en Hogervorst hebben aangegeven ‘op iedere mogelijke manier zand in de motor te strooien’. Daarbij kan gedacht worden aan het voeren van rechtszaken. Ook zeiden ze eerder al ‘naar de kroon te stappen’. Hierbij gaat het om een verzoek aan de kroon, vertegenwoordigd door een minister, om een lokaal besluit te vernietigen.

Of dit van de grond komt, moet blijken. Politiek blijft de Metropolitane Fietsroute een heikel punt. Volgende week, tijdens de raadsvergadering van donderdag 30 januari, zal het onderwerp weer op de agenda staan. Wethouder Huijsmans heeft toegezegd voor die tijd verheldering te geven over subsidievoorwaarden. Tijdens die vergadering zal blijken of de ‘politieke consequenties’ waar de stadspartijen om vragen er ook komen.