Oude Kerk in Delft eert haar predikanten met vernieuwde naamborden
In de Oude Kerk in Delft worden bezoekers niet alleen omringd door eeuwenoude gebrandschilderde ramen, marmeren praalgraven en historische orgels, maar ook door een bijzonder eerbetoon aan de geestelijk leiders van weleer: de predikantenborden. Deze grote houten panelen, waarop sinds 1572 de namen van alle predikanten zijn vastgelegd, zijn recent weer bijgewerkt. Een traditie die even heeft stilgelegen, maar nu opnieuw leven is ingeblazen.
In het programma Delft Centraal vertelt Wouter Weerheim, facilitair manager van zowel de Oude als de Nieuwe Kerk, over dit bijzondere project. “Er hingen altijd zeven predikantenborden in de kerk, maar inmiddels zijn dat er acht,” vertelt hij. “We hebben een nieuw bord laten maken, omdat er sinds de fusie van de kerken in 2014 een flink aantal nieuwe namen is bijgekomen.”
Eeuwenoude traditie
Het is onduidelijk wanneer precies het gebruik is ontstaan om de namen van predikanten zichtbaar in de kerk op te hangen. Wel is duidelijk dat het diepgeworteld is in de protestantse traditie. “Het gebruik is gebaseerd op een Bijbeltekst uit Hebreeën 13: ‘Denk aan je voorgangers, die het Woord van God tot je gesproken hebben.’ Het idee is om hen te gedenken,” legt Weerheim uit.
Het is een traditie die je niet alleen in Delft terugziet. In veel oude kerken door het hele land hangen predikantenborden, soms tientallen. Vooral monumentale kerkgebouwen dragen deze erfenis zichtbaar uit.
Nieuwe tijd, nieuw bord
Na de fusie van de Hervormde, Gereformeerde en Lutherse kerken tot de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), die in Delft in 2014 werd bekrachtigd, ontstond de behoefte om deze traditie voort te zetten met een nieuw bord. “Voorheen stonden alleen de predikanten van de Hervormde Gemeente op de borden,” aldus Weerheim. “Nu worden ook de predikanten van de andere Delftse protestantse kerken toegevoegd. Daardoor groeit het aantal namen aanzienlijk.”
Op het nieuwe bord wordt enkel vermeld wanneer een predikant is begonnen en vertrokken. “Dat houdt het overzichtelijk,” zegt Weerheim. “Er zijn daardoor inmiddels twintig nieuwe namen bijgekomen.”
Ambachtelijk vakwerk
Voor het vervaardigen van het nieuwe bord en het bijwerken van de oude werd een gespecialiseerd bedrijf ingeschakeld. “Zelf ben ik niet zo handig met penselen,” grapt Weerheim. “We hebben een bedrijf gekozen dat ervaring heeft met kerkinterieurs. Ze hebben het nieuwe bord exact nagemaakt in stijl en materialen. Daarna is het naar het schildersbedrijf gegaan dat ook al ons andere schilderwerk verzorgt.”
De voorbereiding was arbeidsintensief. “We hebben zelf alle data verzameld en gecontroleerd. Daarna zijn vier schilders aan de slag gegaan met het handmatig aanbrengen van de namen. Dat is echt ouderwets vakwerk.”
Een levend monument
Hoewel het verleidelijk leek om het nieuwe tijdperk te markeren met een andere stijl of kleur, is daar bewust niet voor gekozen. “Juist in een monumentale kerk wil je de lijn van het verleden voortzetten,” stelt Weerheim. “De eenheid van de borden versterkt de continuïteit van de traditie.”
Toch betekent de groei van het aantal predikanten dat er in de toekomst vaker updates nodig zullen zijn. “Kleine wijzigingen kunnen gelukkig met een ladder of steiger worden aangebracht. Pas als er een nieuw bord nodig is, beginnen we het hele proces opnieuw.”
Voor nu zijn de borden weer helemaal up-to-date. Althans, bijna. “Er moeten alweer twee nieuwe wijzigingen worden aangebracht,” lacht Weerheim. “Maar zolang de schilders nog bezig zijn, pakken we die ook meteen mee.”
