Politieman Robert over zijn Everest-uitdaging
De Mount Everest, met zijn indrukwekkende hoogte van 8.848 meter, blijft een ultieme test voor avonturiers en bergbeklimmers wereldwijd. Sinds de eerste succesvolle beklimming in 1953 door Sir Edmund Hillary en Tenzing Norgay, hebben duizenden hun geluk beproefd, met meer dan 6.000 succesvolle beklimmingen tot op heden. Tegelijkertijd herinnert de berg ons voortdurend aan zijn gevaren: extreme kou, zuurstofgebrek en een sterftecijfer dat de Everest tot een van de gevaarlijkste uitdagingen maakt.
Robert, een Nederlandse politieman met een passie voor avontuur, heeft een unieke missie: hij wil niet alleen de Everest beklimmen, maar ook bewustwording creëren voor belangrijke maatschappelijke doelen. In dit interview deelt hij zijn visie, voorbereiding en de mentale en fysieke eisen die nodig zijn om deze droom te realiseren. Ik sprak met hem in een uitzending van Delft Centraal
Een klim met een missie
Robert vertelt dat zijn beklimming niet alleen een persoonlijke uitdaging is, maar vooral gericht is op twee goede doelen: KWF Kankerbestrijding en de stichting PTSS. "Het is voor collega's in de hulpverlening die te maken hebben met posttraumatische stressstoornis," legt hij uit. "Ik wil meer bewustwording creëren voor dit onderwerp."Om geld in te zamelen, heeft Robert een doneerpagina opgezet die te vinden is via zijn Instagram-account @mt.everestforheroes. Hij hoopt dat mensen via dit platform bijdragen aan zijn missie en tegelijkertijd helpen deze twee doelen te ondersteunen.
Voorbereiding is de sleutel tot succes
Een uitdaging van dit kaliber vereist zorgvuldige planning en voorbereiding. Robert vertelt enthousiast over zijn aanpak. "Het begint met heel veel informatie verzamelen," zegt hij. "Je moet weten wat je aan materialen en spullen nodig hebt, maar ook fysiek in topvorm zijn."Hij heeft al meerdere bergen beklommen als voorbereiding. "Ik ben naar het Mount Everest Base Camp geweest," zegt hij. "Hoewel dat een prachtige ervaring was, zie ik het nog niet als een echte klim. Mijn laatste grote voorbereiding was de beklimming van de Kilimanjaro."De Kilimanjaro, met zijn hoogte van 5.895 meter, bood hem een voorproefje van de fysieke en mentale uitdagingen die hij op de Everest zal tegenkomen. "Het is heerlijk om jezelf uit te dagen en te testen hoe ver je kunt gaan," zegt hij. "Het gevoel van buiten zijn in de natuur, de voldoening om elke dag weer een paar kilometer verder te komen, dat vind ik prachtig."
Professionele begeleiding
Robert benadrukt dat het onmogelijk is om de Everest zonder professionele begeleiding te beklimmen. "Je meldt je aan bij een organisatie die alles begeleidt," legt hij uit. "Vanaf Base Camp op 5.364 meter gaan Sherpa’s en high-altitude gidsen met je mee naar boven. Zij zorgen niet alleen voor logistieke ondersteuning, maar helpen ook met acclimatiseren en veiligheid."De berg kent echter beruchte gevaren, zoals de Yellow Band, een steile geologische formatie tussen 7.600 en 8.000 meter. "Veel ongelukken gebeuren tijdens de afdaling, als klimmers uitgeput zijn na het bereiken van de top," zegt Robert. "Dat is waar mensen in de problemen komen en soms zelfs overlijden."
Trainen op zuurstofgebrek
Een van de grootste uitdagingen van de Everest is het zuurstofgebrek op grote hoogte. Robert legt uit dat je hierop kunt trainen met moderne technologieën, zoals hypoxie-tenten en apparaten die de lucht verdunnen. Deze simuleren hoogtesituaties en helpen het lichaam zich aan te passen aan de zuurstofarme omgeving. "Maar uiteindelijk is het echte acclimatiseren iets dat alleen op de berg zelf kan."
Het is een lange termijnplan
De beklimming van de Everest is geen impulsieve onderneming; Robert heeft een meerjarenplan. "Ik hoop dat ik in 2026 zover ben," zegt hij. "Maar als ik dat niet haal, wordt het 2027. Het is niet alleen de fysieke voorbereiding; ik moet ook voldoende geld inzamelen. Bovendien test de organisatie eerst mijn klimvaardigheden en conditie met een expeditie naar een andere berg boven de 8.000 meter."Deze extra expeditie is een cruciaal onderdeel van het proces. "De organisatie kijkt of je kunt omgaan met zuurstofgebrek, de hoogte en of je mentaal en fysiek sterk genoeg bent voor de Everest," zegt hij.
Mentale Strijd
Robert erkent dat mentale kracht net zo belangrijk is als fysieke voorbereiding. "Je zult momenten tegenkomen dat je denkt: waar ben ik mee bezig?" zegt hij met een glimlach. "Maar dat is juist wat ik mooi vind. Die innerlijke strijd en het moment waarop je beseft dat je het toch hebt gedaan."Tijdens de beklimming van de Kilimanjaro ervoer hij al zo'n moment. "Bij de summit push, het laatste stuk naar de top, was ik helemaal klaar," herinnert hij zich. "Het was koud, rond de -20 graden, en de wind blies hard. Je moet dan heel simpel denken: je linker voet voor je rechter zetten en weer doorgaan."Gevaren van de EverestDe Everest heeft een sinistere reputatie, niet in de laatste plaats vanwege de vele slachtoffers die de berg heeft geëist. Een van de meest iconische en huiveringwekkende herkenningspunten op de route is "Green Boots". Dat is het lichaam van een klimmer die in 1996 overleed en zijn laarzen dienen sindsdien als markering op 8.500 meter hoogte. "Dat is inderdaad bizar," zegt Robert. "Maar je moet daar niet bij stilstaan. Het enige waar ik aan denk is: ik ga naar boven."
Meer dan slechts een berg
Voor Robert is de Everest meer dan alleen een berg; het is een symbool van uitdaging, doorzettingsvermogen en het bereiken van doelen. "Het moment dat je op de top staat en uitkijkt over de wereld, dat moet fantastisch zijn," zegt hij. "Ik doe dit niet alleen voor mezelf, maar ook voor de goede doelen die ik ondersteun. Die gedachte houdt me op de been."
