Regionaal opvangplan: grote onzekerheid asiellocaties in Delft en omgeving

Het is makkelijk om een gemeente als het Westland aan te wijzen als schuldige voor het feit dat Haaglanden niet aan het ten doel gestelde aantal opvangplekken gaat komen. Stemmen in de Westlandse gemeente hebben immers publiekelijk gezegd niet van plan te zijn aan de slag te gaan met het zorgen voor opvangplekken. Hier kwam men later enigszins op terug. In het regionaal opvangplan staat dat de Westlandse burgemeester en wethouders ‘eraan hechten zich aan de wet te houden’ en daarom hun best willen doen zich in te zetten om voor ‘circa 20 procent’ aan de verplichting die zij hebben te voldoen. Dat betekent natuurlijk wel dat 80 procent van de ruim 700 opvangplekken die deze gemeente volgens de indicatieve doelstelling moet halen er niet komen.

Dit is een schrijnend geval, maar Haaglanden blijkt überhaupt geen regio van heilige boontjes als het om asiellocaties gaat. Of het nu door onwil of onmacht komt, de meeste gemeenten halen hun doelstellingen niet. Ook Delft heeft er grote moeite mee. Alleen gelet op asielzoekers, gaat het in Delft in het meest positieve scenario lukken genoeg opvangplekken te realiseren. De opgave voor Delft is om per 1 juli 2025 plek te hebben voor 434 asielzoekers. In het voor nu meest positieve scenario heeft Delft er tegen die tijd 440.

Er kan echter van alles misgaan. Zo staat er in het opvangplan: “In verband met aanpassingen aan de locatie Manderspark, vanwege de noodzakelijk kwaliteitsverbetering en de tijdelijke uitplaatsing van (een deel van) de huidige asielzoekers als gevolg daarvan, kan het aantal opgevangen asielzoekers dat in Delft wordt opgevangen de komende maanden tijdelijk lager liggen.” Op het Manderpark is hierdoor de komende tijd plaats voor zo’n 170 asielzoekers, in plaats van 220. De 50 waarvoor geen plek is op het Manderspark, zitten nu in het Campanile hotel, aan de Kleveringweg.

Dit hotel is een ander vraagteken. Deze locatie vormt nu een opvangplek voor 170 asielzoekers. Vraag is of dit zo blijft. In het regionaal opvangplan staat dat deze locatie tot 1 februari 2025 ter beschikking staat en dat men onderzoekt of verlenging mogelijk is. Of dit lukt is de vraag, want in het plan staat ook: “In de dichtbevolkte Randstad is de grondprijs hoog waardoor daarmee ook de kosten voor de opvanglocaties hoog zijn. Dit geldt met name als er opvang is in hotels; zoals regelmatig voorkomt in onze regio. Het COA maakt hier meer en meer bezwaar tegen waardoor gemeenten deze opvangplekken – ondanks beschikbaar draagvlak onder burgers en in de politiek - mogelijk niet kunnen verlengen.” Door dit soort factoren is het lastig om nu al te zeggen dat Delft daadwerkelijk aan de doelstelling van 434 asielplekken gaat komen. 

In het opvangplan wordt ook aandacht besteed aan gevluchte Oekraïners. Ook voor hen moeten opvangplekken gevonden worden. En ook voor hen wordt in zowel de regio Haaglanden als de gemeente Delft niet genoeg plek gevonden. “De taakstelling voor Delft,” zo staat in het opvangplan, “bedraagt 349 opvangplekken voor Oekraïense ontheemden per februari 2024.” 366 hiervan zijn gerealiseerd. Dat klinkt mooi, maar: “Najaar 2025 vervalt er mogelijk een locatie met 41 plekken. Vanaf januari 2025 wordt de inspanningsverplichting verhoogd naar 431 plekken.”

Hierbij komt ook nog eens het feit dat er voor statushouders ook niet genoeg plek is in Delft. Hierover heeft de gemeente al een bericht gestuurd naar de provincie, die als toezichthouder dient. Dat statushouders geen huis kunnen krijgen zorgt ervoor dat deze mensen in asiellocaties blijven. Dit zorgt er vervolgens dus voor dat er geen doorstroming meer is in asiellocaties, wat het opvangprobleem alleen maar groter maakt. 

Door de spreidingswet kan de minister van Asiel en Migratie consequenties verbinden aan het feit dat de regio Haaglanden haar doelstellingen niet haalt. Omroep West vroeg hiernaar bij het ministerie. “We gaan niet op de losse plannen in,” reageerde een woordvoerder van het ministerie van Asiel & Migratie. Deze ging verder: “Bovendien zijn we nog niet in de fase van dwang beland, dus daar kunnen we nog niets over zeggen.”