Stel uit Westerkwartier redt hondje zonder voorpoten uit Filipijnen

Melissa Overkamp en haar man Eric waren op een fietsreis in de Filipijnen, toen ze in januari 2023 een pup onder de veranda van een restaurant zagen kruipen. “Ik zag haar en mijn hersenen konden niet registreren wat het was”, zegt Melissa. Rojak is geboren zonder voorpootjes. Je kunt haar makkelijk aanzien voor een kangoeroe of een stokstaartje (red.)” Waarschijnlijk door een DNA foutje. Rojaks broertje Rambo, die ook tevoorschijn kwam, was drie keer zo groot. Waarschijnlijk heeft de moeder zich bij het voeden op haar gezonde jong gefocust”. 

“Wat ben ik blij dat jij haar vasthebt, zei een Duitse toerist, die mij met Rojak in mijn armen zag. Die toerist had zich de dag ervoor over het hondje ontfermd maar moest terug naar huis. Ik heb Rojak sinds dat eerste moment niet meer losgelaten. Na drie dagen zei de eigenaresse van het restaurant:’ik zoek iemand om haar te adopteren’. “Mijn man en ik dachten; hoe moet dat? We werken allebei, we kunnen haar niet houden of mee naar huis nemen. Maar tegelijkertijd kwam er in mij de overtuiging: dat het lastig wordt, is geen excuus om jou niet te redden”. 

En lastig werd het. Drie inentingen waren er nodig, met maanden tussenpauze. "De eerste dierenarts zat een eiland verderop. Een gezondheidsboekje met een registratie op mijn naam en een bloedtest dat door een speciaal erkend lab moet worden onderzocht, op bijvoorbeeld hondsdolheid. Dat bloed moet meekomen naar Nederland". Middels een crowdfunding kregen ze 1500 euro binnen en haalden Rojak 9 maanden later op. In 5 dagen vloog Melissa op en neer naar Manilla. Een vlucht van 15 uur heen en 15 uur terug. Van die 5 dagen sliep ze er 2 in het vliegtuig. 

Terwijl Melissa dit vertelt, beweegt een vrolijke Rojak naar haar etensbakje. Ze heeft zichzelf geleerd te lopen op haar achterpoten, springend, hopsend, steunend op haar staart en soms voorovervallend op haar kin. Hangend over een krukje doet ze haar gezicht in een bakje en eet. 

Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan een rolstoeltje. Eric, motormonteur van beroep, had al weleens wat in elkaar geknutseld maar het werkte tot nu toe niet ideaal. In Nederland worden er alleen rolstoeltjes gemaakt voor problemen met achterpoten maar Melissa, die middels facebook aan een uitgebreide ‘hondenwereld’ kennis heeft, is op het spoor gekomen van een Duits bedrijf dat rolstoeltjes op maat maakt. Vanuit een 3d print. Ter voorbereiding moest elders in Duitsland een korset van Rojak worden aangemeten. De eerste versie van het hulpmiddel moest worden aangepast want Rojak glipte eruit. Op dit moment wordt gewerkt aan een jasje om het helemaal passend te krijgen. Ook voor dit rolstoeltje is een crowdfunding in het leven geroepen. 

Hoever gaat iemand om het leven van een dier te redden? “Natuurlijk zijn er mensen die denken dat ik gek ben. Ik heb een kennis die zei: waar ben je mee bezig? Zo’n dier had allang een spuitje moeten krijgen. Maar ik zeg: Is het leven van een dier minder waard dan een mens? Die geef je toch ook geen spuitje als ze wat hebben”?