Dichtbevolkt Voorhof blijft zoeken naar verbinding: ‘We hebben ruimte nodig om elkaar te ontmoeten’
De gemeenteraadsverkiezingen komen snel dichterbij. Omroep Delft gaat de komende weken de wijk in om te zien wat bewoners willen zien van de gemeente in de komende vier jaar. Deze week: de wijk Voorhof. Een enorm multiculturele wijk, waar óók de nodige uitdagingen zijn voor de gemeentepolitici.
Het Voorhof, met daarin de welbekende buurt Poptahof is een levendige, kleurrijke en multiculturele wijk met veel winkels en hoge flatgebouwen. De zoektocht naar verbinding tussen de vele mensen en culturen in deze wijk is duidelijk zichtbaar in de vele initiatieven die door bewoners worden georganiseerd.
We spreken Sherida Biswane en Soraida Windster, twee bekende personen in de buurt. Samen organiseerden ze afgelopen jaar bijvoorbeeld ‘Ken je Wijk Verbindingsdag’. Sherida vertelt: ‘’Ik vind het Voorhof een hele fijne dynamische wijk waar je je nooit verveelt. Er zijn altijd mensen op straat en kinderen die buiten spelen. Maar ik merkte ook dat ondanks ik nu al zo lang in de wijk woon, ik toch nog weinig contact en zicht heb op wat er gebeurt. Als ik dat heb terwijl ik er al zo’n 30 jaar woon, dan zullen andere dat ook hebben. Dus ik dacht, laten we mensen met elkaar in contact brengen.’’
En dat is met de verbindingsdag goed gelukt. ‘’Wat ik mooi vond, is dat mensen vanuit allerlei culturen hapjes aanboden en zo met elkaar in contact kwamen'', aldus Sherida. ''Somalisch, Colombiaans, Antilliaans, Surinaams, noem het maar op, iedereen was er.‘’
Zoektocht
Ook Soraida spreekt met veel enthousiasme over haar wijk, waar ze nu vijf jaar woont. ‘’Ik voelde me gelijk thuis. Mensen groeten elkaar en hebben contact. Maar de steun die wij nodig hebben, komt niet waar het vandaan moet komen, en dat is in de eerste plek de gemeente. Dus het is ook een zoektocht als je hier komt wonen.
In de tijd dat Soraida hier nu woont, spreekt en helpt ze veel mensen om haar heen. Vorig jaar richtte ze een bewonerscommissie op toen er veel problemen waren in de Reigerflat, zoals een rattenplaag en liften die het vaak niet deden. ‘’Een aantal dingen zijn toen opgelost, maar er zijn nog steeds veel problemen. Ik probeer veel zelf aan te pakken, maar er zijn toch ook professionals voor om dit te doen? Ik zie ze niet, zitten ze alleen op kantoor?''
Deze vragen waren voor Soraida de reden om de politiek in te gaan, als raadslid bij de Christenunie. ‘’Er wonen hier veel kwetsbare mensen en vluchtelingen vanuit verschillende landen die geen adequate steun krijgen. Men geeft ze een dak boven hun hoofd, maar daarna wordt er niet meer naar ze omgekeken en dat kan gewoon niet. Daarom ga ik nu de politiek in. Ik wil samen met de politici en de wijkbewoners proberen de ogen te openen van de gemeente.’’
Tekst loopt door onder de foto
Veel potentie
Ondanks de vele initiatieven voor ontmoeting en verbinding, bijvoorbeeld in het poptapark, lijken mensen elkaar nog niet genoeg te vinden. Dat ziet ook Wessel Klootwijk, programmamaker in het Cultuurhuis Delft (Abtswoude bloeit). ‘’Voorhof is een van de meest dichtbevolkte stukjes van Nederland, maar toch nog met de minste sociale cohesie. Wij merken ook met bijvoorbeeld flyeren voor evenementen, dat de respons soms nog laag is, terwijl we weten dat de mensen wel graag willen.''
''Er gebeuren hier wel echt al veel mooie dingen en samenwerkingen'', vervolgt hij. ''Maar er zit nog veel potentie in om te groeien.’’
Buurthuis
Wat duidelijk naar voren komt is de behoefte aan een ruimte om dingen voor de buurt te organiseren, een buurthuis dus. Nu is hier vorig jaar een plek voor geopend bij Poptahof Noord, maar deze lijkt zijn doel voorbij te zijn geschoten.
‘’Toen ik in de krant las dat we een buurthuis kregen, was ik heel blij'', vertelt Sherida. ''Maar ik kwam er snel achter dat het niet zo werkt als ik dacht. Het geen buurthuis maar een steunpunt. Er zijn verschillende diensten zoals Delft voor Elkaar en een taalschool. Het is heel goed dat zij er zijn, maar uiteindelijk is er nog steeds geen plek voor de wijkbewoners om samen te komen.’’
Dat beaamt ook buurtbewoner en theatermaker Frank Koenen. ‘’Toen de welzijnsorganisatie in het nieuwe gebouw kwam te zitten, is er vanuit hen een oproep geweest om het pand mee te helpen opknappen. Daar hebben wij als burgers groots op gereageerd en hebben daar met een aantal mensen een heel fijn buurthuis van gemaakt. In korte tijd hebben we veel leuke dingen kunnen doen. Maar in de zomervakantie ging degene die het pand open hield vanuit de gemeente met vakantie. Toen kregen wij een mail dat we het pand niet in konden.''
''Dat vind ik een goed voorbeeld hoe je niet met je burgers moet omgaan. Dat is geen samenwerken, en we blijven ons zo een beetje een kolonie voelen van de gemeente.’’
Wijkcentra niet vanzelfsprekend
Frank legt uit dat na de crisis in 2008 er een bezuiniging kwam voor wijkcentra, waardoor je er als burger niet gewoon meer in kon, maar een ruimte moest huren. ‘’Als je moet betalen voor een koffieochtend, wordt de drempel heel hoog. Terwijl juist mensen met laag inkomen daar behoefte aan hebben. Wij vragen ons af hoe er vanuit de politiek voor gezorgd kan worden dat ze daar toch weer gebruik van kunnen maken. Gelukkig is GroenLinks hier al wel mee bezig'', vertelt hij.
Sherida voegt toe dat je een wijkcentrum tegenwoordig ook niet zomaar meer kan gebruiken, ook niet als je betaald. ''Stel dat ik een kleine woning heb en ik wil mijn kinderfeestje vieren, kan ik daar niet terecht. Je moet echt een thema hebben en het moet goed zijn voor de hele wijk. Terwijl dit soort dingen ook belangrijk zijn, het zorgt voor verbroedering.’’
Tekst loopt door onder de video
Onderhoud kunst en groen
Andere punten die naar voren kwamen voor de Voorhof waren de zorgen om de toenemende studenten en de woningnood en geluidsoverlast die daarbij komen kijken, iets wat Delfts breed speelt. Ook konden volgens veel bewoners nog wel wat gedaan worden aan het onderhoud van de openbare ruimte. Zo brokkelt een kunstwerk voor het Poptapark uit elkaar, en liggen speeltuinen hier soms nog bezaaid met hondenpoep of bladeren.
En ook wat betreft de bouw zien veel bewoners nog verbetering. ''Zo’n veertien jaar geleden zijn er beloftes gemaakt dat het hele Poptahof zou veranderen in nieuwbouw. Maar opeens was er geen geld meer en heb je nu een tweedeling van een mooi deel en een minder mooi deel met een heel verschillende populatie van mensen. Iedereen vraagt zich nu af wat de bedoeling is met deze wijk. Daar moet nu duidelijkheid in komen'', laat Sherida weten. ''Overal om ons heen wordt het mooier en wij wij blijven achter in ontwikkeling. Dat moet niet kunnen in deze tijd.’’
Tekst loopt door onder de foto
Welkom thuis in Poptahof
Welke plannen hebben de bewoners zelf alvast voor het nieuwe jaar? ‘’Ik hoop dat we dit jaar wat meer aandacht kunnen geven aan de ouderen in de wijk, die zijn onzichtbaar voor mij'', aldus Sherida. ''Je ziet ze wel maar ik ken weinig initiatieven voor hen waardoor ze naar buiten komen. En ander goed nieuws is dat 'Ken je wijk deel 2' er dit jaar weer aankomt!''
Ook Frank Koenen is bezig met een project, genaamd ‘Welkom thuis in Poptahof'. ‘’Buurtbewoners nodigen dan bijvoorbeeld alle nieuwkomers in de buurt uit voor een maaltijd en informeren hen over de gebruiken in Poptahof. Hopelijk kunnen we zo mensen minder verdwaald te laten raken in de wijk en de samenleving.’’
Vanuit het Cultuurhuis Abtswoude Bloeit klinken ook positieve geluiden. ‘’Mijn doel is ook dit jaar de wijk weer een stukje mooier te maken middels kunst en cultuur en met en voor iedereen in de wijk'', vertelt Wessel. ''De wijk werd wel eens als ondergeschoven kindje gezien, maar ik zie kinderen juist als mensen met veel potentie. Hier en daar is de wijk wat grauw, tegelijk heeft prachtige kleurrijke hofjes en mooie binnentuintjes. Een mooie stedelijke mix met dorps karakter. Het heeft zijn pleisters en littekens en zijn mooie make-uppie."
Betekenis verkiezingen voor de Voorhof
Aan de nieuwe gemeenteraad hier de taak om meer in deze initiatieven voor verbinding te faciliteren en helpen. En, zo zegt Frank, zou er beter menselijk contact kunnen zijn tussen de gemeente en de bewoners hier.
‘’Ik merk dat instanties het gevoel hebben dat wanneer zij veel met elkaar overleggen over wat er speelt in hun gebied, ze het gevoel hebben dat ze al heel veel hebben gedaan. Terwijl, in gesprek gaan met de mensen om wie het gaat gebeurt vrijwel nooit! De gemeente wil graag mensen betrekken bij hetgeen dat ze doen. Maar nu lijkt het doel toch een beetje voorbij geschoten te zijn.''